Nawigacja

na świecie

TAJLANDIA - Krajowa Komisja Antykorupcyjna

National Anti-Corruption Commission (NACC) Krajowa Komisja Antykorupcyjna utworzona została w 1999 roku. Jest to niezależna instytucja państwowa powołana do zwalczania korupcji w sektorze państwowym. Do dyspozycji ma urząd, który odpowiedzialny jest za czynności administracyjne, zbieranie i przetwarzanie informacji związanych z działalnością Komisji, rozpowszechnianie wiedzy o korupcji i wykonywanie innych czynności zleconych przez Komisję. Urzędem kieruje Sekretarz Generalny, podległy bezpośrednio przewodniczącemu Komisji, jemu z kolei podlegają wszyscy pracownicy Urzędu. W skład Komisji wchodzi jej prezydent oraz 8 komisarzy wyznaczanych przez króla za radą i zgodą senatu. Ich kadencja trwa 9 lat bez możliwości reelekcji.

Główne obszary zainteresowania przedmiotowej komisji określane są przez konstytucję oraz Ustawę o Walce z Korupcją. Są to:

  1. Deklaracje majątkowe – osoby piastujące wysokie urzędy państwowe zobowiązane są do składania takowych za siebie i członków najbliższej rodziny przy obejmowaniu stanowiska, przy ustępowaniu z niego oraz rok po ustąpieniu. Osoby, które umyślnie nie dopełnią tego obowiązku, bądź zatają posiadany majątek pozbawione zostaną stanowiska i nie będą mogły obejmować urzędów państwowych przez okres 5 lat. Jeśli po rozpatrzeniu czyjejś deklaracji ujawniony zostanie nadzwyczajny wzrost majątku, raport z kontroli przewodniczący przekazuje Prokuratorowi Generalnemu, który sprawę wnosi przed Izbę Karną Sądu Najwyższego do rozpatrzenia.
  2. Przeciwdziałanie korupcji – aby w strategii długofalowej wyplenić korupcję z życia publicznego Komisja podejmuje szereg kroków: stara się wyeliminować okoliczności sprzyjające zaistnieniu korupcji, edukuje społeczeństwo na temat korupcji i jej skutków, buduje poparcie dla walki z nią poprzez promowanie odpowiednich wartości i postaw. W tym celu rządowi lub odpowiednim instytucjom proponuje kroki, które należy podjąć w celu zapobiegania korupcji, organizuje odczyty, konkursy, sympozja oraz dba o przejrzystość działania administracji.
  3. Ściganie korupcji – Komisja nadzoruje, czy ministrowie nie są udziałowcami lub właścicielami przedsiębiorstw (co jest zakazane na podstawie oddzielnej ustawy), wszczyna postępowanie usuwania z najwyższych stanowisk w państwie w przypadku potwierdzenia się zarzutów o nadzwyczajne wzbogacenie się, korupcji, nadużycia władzy. Poza tym prowadzi wszelkie dochodzenia w sprawach karnych dotyczących wyżej wspomnianych zarzutów wiążących się z korupcją.

Komisja ponadto uprawniona jest do składania wniosku do odpowiedniego sądu o odwołanie lub unieważnienie każdej decyzji bądź dokumentu, w którym urzędnik wyraził zgodę na przekazanie prawa własności lub zysków w sprzeczności z obowiązującym prawem bądź na szkodę Skarbu Państwa. Bada także, czy urzędnicy państwowi i ich współmałżonkowie przestrzegają przepisów o konflikcie interesów.


Krajowa Komisja Antykorupcyjna

do góry