Nawigacja

Aktualnie znajdujesz się na:

Aktualności

Zabójstwo Koki

25 października 2002 r., od ciosów ultranacjonalisty Yoon Pek-Soo (alias Hakusui Ito), przed swoim domem w centrum Tokio zginął Koki Ishii, japoński polityk, znany z bezkompromisowego ujawniania skandali korupcyjnych. Zabójstwo posła opozycyjnej Partii Demokratycznej zapisało się jako trzeci po drugiej wojnie światowej zamach na tle politycznym w Japonii.

  • Zabójstwo Koki
    Zabójstwo Koki

Zamordowany poseł krytykował powiększający się dług publiczny, który w 2002 r. sięgnął 70 procent PKB, a także sprzeciwiał się rozbudowywaniu armii i zbyt dużym wydatkom państwa. Jego żona Tatiana, w wywiadzie dla gazety wspomniała o możliwym odkryciu przez Ishiiego faktów, które pogrążyłyby rząd Jun'ichirō Koizumiego, pełniącego urząd premier Japonii w latach 2001–2006.

Od 1993 r., kiedy po raz pierwszy został wybrany do izby niższej parlamentu, Ishii zyskiwał popularność dzięki swojej antykorupcyjnej krucjacie. Odkrył on między innymi potajemny budżet japońskiego rządu, z którego opłacano skorumpowanych polityków. Sprzeciwiał się również praktyce amakudari*. Rodzina Ishiego podejrzewała, że poseł miał też wielu wrogów w świecie przestępczym (yakuza), kontrolującym dużą część przemysłu budowlanego w Japonii. Koki Ishii był także członkiem Kaikeikensain – Rady Audytu, niezależnego od parlamentu organu, który na mocy artykułu 90 Konstytucji Japonii z 1947 r. kontroluje wydatki rządu.

Po przejrzeniu tysięcy stron dokumentów rządowych, Ishii powołał nawet, w ramach Partii Demokratycznej, własną grupę antykorupcyjną, którą nazwano „G-Man Squad”. Pierwowzorem tej komórki mieli być amerykańscy agenci federalni.

Dwa dni po zabójstwie „The New York Times” podał, że Yoon Pek-Soo, który popadł w tarapaty finansowe, przyznał policji, iż zwrócił się do Ishiiego z prośbą o pomoc, jednak żądanych pieniędzy nie otrzymał. W listopadzie 2005 r., Sąd Najwyższy Japonii skazał zamachowca na dożywocie.

Innym wydarzeniem, które zapisało się na kartach historii korupcji było skazanie, 25 października 1929 r., Alberta B. Falla, amerykańskiego Ministra Spraw Wewnętrznych (Secretary of Interior). Wyrok był następstwem przyjęcia przez Falla 100 tys. dolarów łapówki, w zamian za przyznanie dzierżawy Elk Hills Naval Oil Reserve w Kalifornii firmie Pan American Petroleum. Tak zwana „afera Teapot Dome” skompromitowała administrację prezydenta Warrena G. Hardinga.

*Amakudari – zatrudnianie na kluczowych posadach w różnych sektorach japońskiej gospodarki byłych wysokich rangą urzędników administracji centralnej.

Źródła: en.wikipedia.org; state.gov

 

Opublikowano w dniu 25.10.2018 r. 

przez Wydział Informacji i Edukacji Antykorupcyjnej GSz CBA

do góry